ਗੁਰਬਚਨ ਦਾ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਪੱਕਾ ਹੋ ਗਿਅਾ ਸੀ । ਬੁੱਢੀ ੳੁਮਰੇ ੳੁਹ ਵੀ ਵਿਦੇਸ਼ ਚਲਾ ਗਿਅਾ ਪਰ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਅਜੇ ਵੀ ੳੁਸ ਦੇ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਮਹਿਕ ਰਹੀ ਸੀ । ਜਦੋਂ ੳੁਹ ਪੰਜਾਬੀਅਾਂ ਨੂੰ ਪਰਾਈ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਅਣਥੱਕ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦੇ ਦੇਖਦਾ ਤਾਂ ੳੁਸ ਦੀ ਸੋਚ ਸੱਤਰ ਸਾਲ ਪਿੱਛੇ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ੳੁਹਨਾਂ ਨੇੇ ਵਿਰਸੇ ਚ ਮਿਲੀ ਮਿਹਨਤ ਸਦਕਾ ਬਲਦਾਂ ਨਾਲ ਅਾਪਣੇ ਖੇਤ ਵਾਹੇ ਅਤੇ ਮਣਾ ਮੂੰਹ ਅਨਾਜ ਪੈਦਾ ਕਰਕੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਬਣਾਇਅਾ ਸੀ ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ੳੁਸ ਦੇ ਪੋਤਰੇ ਨੇ ਕਿਹਾ , " ਬਾਪੂ ਦੇਖ, ਇਸ ਦੇਸ ਨੇ ਕਿੰਨੀ ਤਰੱਕੀ ਕੀਤੀ ਅਾ "
" ਹਾਂ ਪੁੱਤਰ , ਪਹਿਲਾਂ ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਅਾਪਣੀ ਸੋਨੇ ਦੀ ਚਿੜੀ ਲੁੱਟੀ , ਫਿਰ ੳੁਸ ਦੀ ਚਮਕ ਨੇ ਤੇਰੇ ਵਰਗੇ ਲੱਖਾਂ ਮਿਹਨਤੀ ਹੀਰੇ ਲੁੱਟੇ , ਸਾਨੂੰ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਕੀਤਾ , ਅਜੇ ਵੀ ਤਰੱਕੀ ਨਾ ਕਰੇ ਇਹ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਕੌਮ ।"
ਬਾਪੂ ਇਹ ਕਹਿੰਦਾ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਅਾਇਅਾ ।
ਮਾਸਟਰ ਸੁਖਵਿੰਦਰ ਦਾਨਗੜ੍ਹ
No comments:
Post a Comment
ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਥਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ