ਤੇ ਰਾਹ ਕੰਡਿਆਲੇ
ਸਾਥੀ ਨਾ ਕੋਈ
ਸਾਥੀ ਨਾ ਕੋਈ
ਭਿੱਜੀਆਂ ਨੇ ਪਲਕਾਂ
ਚੱਲਦੇ ਰਹੇ
ਥੱਕੇ ਪੈਰ ਜ਼ਖ਼ਮੀ
ਕਿਵੇਂ ਲੱਭਾਂਗੇ
ਲਾਪਤਾ ਪਿੰਡ ਆਪਾਂ
ਕੀਤੀ ਸੀ ਦੁਆ
ਪਰ ਨਾ ਜਾਣੇ ਕਿਵੇਂ
ਕੰਡੇ ਹੀ ਬਣੀ
ਕੀਤੀ ਕੇਸਰ ਖੇਤੀ
ਸ਼ਰਾਪੀ ਗਈ
ਬਣੀ ਬੈਠੀ ਥੋਹਰ
ਹੋਏ ਆਪਣੇ
ਦੁਆ ਨਾਲ ਜ਼ਖ਼ਮੀ
ਸਰਾਪ ਦੇਵੋ
ਕਰਦੇ ਸੁਆਗਤ
ਹੰਝੂ ਜੋ ਪੂੰਝੇ
ਲੱਗਦਾ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ
ਸਦਾ ਭਾਉਂਦਾ
ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਨ ਦਾ ਮੈਲਾ
ਆਓ ਸਮੇਟੋ
ਸਭ ਸ਼ੁੱਭਇੱਛਾਵਾਂ
ਨਹੀਂ ਮੁੜਨਾ
ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਘਰ ਨੇ
ਜੋ ਹਿੰਸਕ ਗੁਫਾਵਾਂ।
ਰਾਮੇਸ਼ਵਰ ਕੰਬੋਜ 'ਹਿੰਮਾਂਸ਼ੂ'
( ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ)
ਹਿੰਦੀ ਤੋਂ ਅਨੁਵਾਦ
ਡਾ. ਹਰਦੀਪ ਕੌਰ ਸੰਧੂ
ਨੋਟ: ਇਹ ਪੋਸਟ ਹੁਣ ਤੱਕ 39 ਵਾਰ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ।
ਨੋਟ: ਇਹ ਪੋਸਟ ਹੁਣ ਤੱਕ 39 ਵਾਰ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ।
ਰਮੇਸ਼ਵਰ ਕੰਬੋਜ ਜੀ ਦੀ ਰਚਨਾ ਦਾ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ! ਮੈਡਮ ਹਰਦੀਪ ਜੀ ਦੇ ਕਮਾਲ ਦਾ
ReplyDeleteਅਨੁਵਾਦ ! ਬਧਾਈ ।
ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲਾਲ ਚਾਵਲਾ
ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਪੀੜ ਦਾ ਬੜਾ ਡੂੰਗਾ ਬਿਆਨ
ReplyDelete